Η κρίση είναι σχέδιο Bilderberg

Πάμε, πήγαμε στις ευρωκάλπες αόμματοι, κουφοί και με την κρίση μας υποταγμένη στη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση. Όπως λέει και ο εξαιρετικός μαθηματικός και συγγραφέας Ντενίζ Γκενζ: «Βλέπουμε αυτό που επιθυμούμε. Το πραγματικό είναι το άθροισμα ή, καλύτερα, το ολοκλήρωμα των ερμηνειών του…»
Έτσι στα μουγκά και με κάτι ψευδοϊστορικές ψευδοαναλύσεις που δεν λένε τίποτα, οι πραγματικές αποφάσεις για την τύχη της Ευρώπης και του κόσμου πάρθηκαν στο κτήριο Ναυσικά του Αστέρα Βουλιαγμένης στην τριήμερη διάσκεψη της Λέσχης Bilderberg που παραμένει από την ίδρυσή της, το 1954, επισήμως ανύπαρκτη. Μια ματιά σε όσα συζητήθηκαν εντός της βγαλμένα με το τσιγκέλι από εξαιρετικά ικανούς αλλοδαπούς δημοσιογράφους, δείχνει την ατζέντα που εν πολλοίς καθόρισε και το αποτέλεσμα προηγούμενων, τωρινών και επόμενων εκλογών.
Τα μέλη της Λέσχης, πολιτικοί, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, επιστήμονες, των οποίων το εισόδημα αθροιζόμενο ξεπερνά το σύνολο του εισοδήματος των Αμερικανών (!) πολιτών, έφαγαν, ήπιαν και σε συνθήκες ομερτά συζήτησαν:

1.Το μέλλον της αμερικανικής και παγκόσμιας οικονομίας, που έχει βαφτιστεί κρίση ενώ στην πραγματικότητα είναι μια γιγαντιαία επιχείρηση αναδιανομής εισοδήματος με τη ληστεία εκτός των εργατών και όλων των μικρομεσαίων επιχειρηματιών που θεωρούσαν μέχρι πρότινος τους εαυτούς τους στηρίγματα του καπιταλιστικού συστήματος. Όλοι εμείς εκτός λέσχης αυτό το ακούμε σαν επιτυχημένο «τεστ κοπώσεως» που εξαγγέλλουν η Wall Street, η Fed και οι συν αυταίς.
2.Οι Μπιλντερμπέργκιοι ασχολήθηκαν και με τους τρόπους αντιμετώπισης κοινωνικών τριβών, εκρήξεων και - γιατί όχι;- επαναστάσεων, που θα φέρει η ανεργία, υπολογίζοντάς την μόνον στις ΗΠΑ να φτάνει πραγματικά το 14%.
3.Για την ύφεση επεξεργάστηκαν δύο σενάρια. Δεν ξέρουμε ποιο θα υλοποιήσουν. Το ένα θέλει την ύφεση παρατεταμένη, να οδηγεί σε αποτελμάτωση, που διευκολύνει τις αλλαγές διά της απελπισίας ώστε να μεταβούμε το ταχύτερο σε μια Παγκόσμια Διακυβέρνηση. Η άλλη εκδοχή είναι μια σφοδρά δραματικότερη ύφεση, που θα οδηγήσει σε όξυνση και εκρήξεις, αλλά θα διαρκέσει λιγότερο και θα διευκολύνει επίσης τα σχέδιά τους.
Το σύνθημα της Λέσχης «λιγότερη κυριαρχία (εθνική) περισσότερη αποτελεσματικότητα» δεν είναι ούτε συνωμοτικό ούτε κρυμμένο. Θα δούμε σύντομα πακτωλό χρημάτων να πέφτει στα ΜΜΕ –και στα ελληνικά- διάφορες ΜΚΟ και λοιπούς ιδεολογικούς μηχανισμούς μέσα στο 2009-2010 τάχα μου δήθεν κατά του ρατσισμού, του εθνικισμού, υπέρ της πολυπολιτισμικότητας». Ο στόχος είναι και ευρωπαϊκός. Η συνθήκη της Λισαβόνας πρέπει να περάσει πάση θυσία. Γι’ αυτό απαιτείται, κατά τη Λέσχη στη Βουλιαγμένη, και η «τελική λύση» του «ιρλανδικού προβλήματος». Θα ακούσουμε σύντομα και εδώ πως όσοι στην Ιρλανδία λένε όχι στην ΕΕ είναι «εθνικιστές», «απομονωτιστές», «παλαιοκομμουνιστές»…
Το βιβλίο του Ντανιέλ Εστουλίν, που εκδόθηκε το φθινόπωρο του 2007 με τίτλο Η αληθινή ιστορία της Λέσχης Bilderberg, αποκαλύπτει πολλά, όπως θα διαβάσετε σε αυτό το τεύχος.
Στο μεταξύ οι άνεργοι νέοι και ωραίοι στοιχίζονται για ένα πιάτο φαϊ στα συσσίτια του κέντρου της Αθήνας τη στιγμή που η χρηματοοικονομική κρίση κοστίζει τη ζωή ενός παιδιού κάθε 5 δευτερόλεπτα. Για όποιον θέλει και προλάβει το αφιέρωμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση εδώ είναι διαφορετικό και ξεστραβωτικό, έτσι που να δικαιώνεται όχι μόνον ο διαπιστωμένος πια ευρωσκεπτικισμός των Ελλήνων, αλλά και το ανασκάλεμα των ανοιχτών πληγών, όπως η τουρκική εισβολή στην Κύπρο, η σφαγή στο Σεράγεβο και ο αμερικάνικος ρόλος στο καινούργιο διεθνές σίριαλ των παγκόσμιων τυράννων με τίτλο: Οι πειρατές της Σομαλίας. Πολύ φοβούμαι ότι είναι από κείνες τις φορές που όποιος δεν ψήφισε σ’ αυτές τις φαινομενικά αλλά εντέχνως αδιάφορες ευρωεκλογές έχασε την ευκαιρία να κοιτάξει τους φόβους του κατάματα