πρόκειται για έναν πολύτιμο φίλο, ένα σύμμαχο που μας προστατεύει από τους κινδύνους. Είναι μια συναισθηματική αντίδραση που ενεργεί σαν ένα προειδοποιητικό σημάδι σε καταστάσεις που ...
...γίνονται αντιληπτές ως επικίνδυνες. Πρόκειται για έναν έμφυτο μηχανισμό, που εξυπηρετεί την επιβίωσή μας και ενεργοποιείται από πολύ μικρή ηλικία. Μας διδάσκει να αποφεύγουμε αυτό που μας απειλεί και μας ωθεί σε δράση όταν κινδυνεύουμε. Πολύ λίγα θα είχαμε καταφέρει, όχι μόνο ως άτομα, αλλά και ως είδος, αν δεν υπήρχε ο φόβος να λειτουργήσει ως κίνητρο για να εξασφαλίσουμε ένα ασφαλές περιβάλλον για την επιβίωσή μας.Ο Φόβος λοιπόν ειναι κάτι πολύτιμο ενας μηχανισμός που μας προστατευει απο επικύνδυνες καταστάσεις.
Αντιθετως οι Φοβιες σύμφωνα με το διαγνωστικό και στατιστικό εγχειρίδιο των πνευματικών διαταραχών, χαρακτηρίζονται από αδικαιολόγητο, υπερβολικό και παράλογο φόβο, οι οποίες οδηγούν ένα άτομο στο να αποφεύγει συγκεκριμένες καταστάσεις ή όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με αυτές να τις βιώνει με πολύ έντονο άγχος.
Πρόκειται για μια μορφή αγχώδους διαταραχής που μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Οι φοβίες αποτελούν τη συνηθέστερη ψυχιατρική διαταραχή μεταξύ των γυναικών. Μεταξύ των ανδρών άνω των 25 ετών, οι φοβίες καταλαμβάνουν τη δεύτερη θέση μεταξύ των πιο συχνών ψυχιατρικών παθήσεων. Συνολικά υπολογίζεται ότι μέχρι 12% του πληθυσμού παρουσιάζουν τουλάχιστο μία φοβία. Οι λόγοι για τους οποίους αναπτύσσονται δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί. Η έναρξη μιας φοβίας μπορεί να σχετιστεί με ένα τραυματικό γεγονός. Συχνά όμως δεν υπάρχει ένας τέτοιος συσχετισμός ή εάν υπάρχει μπορεί να μην γίνεται αντιληπτός.
Ο όρος «φοβία» διαφοροποιείται από τη λέξη «φόβος». Ο φόβος έχει ένα άμεσο και υπαρκτό αντικείμενο. Π.χ. όταν βλέπουμε ένα σκύλο στο δρόμο και τρέχουμε μακριά, αυτό είναι «φόβος» (φόβος για πιθανές σωματικές βλάβες).
Η «φοβία» δεν έχει ένα άμεσο και υπαρκτό αντικείμενο. Π.χ. Όταν κλείνει η πόρτα του ασανσέρ και αισθανόμαστε ότι δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε ή έχουμε άλλης μορφής σωματική δυσλειτουργία, τότε μιλάμε για «φοβία».Ο κίνδυνος σε αυτήν την περίπτωση είναι ιδεατός και είναι μέσα μας: Αυτή είναι η «φοβία».
Είναι ένας επίμονος φόβος που στον πάσχοντα μοιάζει χωρίς εξήγηση, τον γονατίζει κοινωνικά, δηλαδή πολλές φορές ο πάσχων αδυνατεί να εκτελεί και τις πιο απλές κοινωνικές του υποχρεώσεις! Ο φόβος αυτός είναι δυσανάλογος με το αντικείμενο ή την κατάσταση που τον προκαλεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου