Τα νούμερα δεν έχουν καμία σημασία τελικά... Αρκεί να υπάρχει επικοινωνία!
Πλησιάζεις τα 30, έχω πατήσει τα τριάντα, τα έχει περάσει λίγο... Τρεις διαφορετικές γυναίκες που μας ενώνει κάτι που τα τελευταία χρόνια δεν αποτελεί καν φαινόμενο (κάποτε ήταν), ούτε καν τάση (κάποτε ήταν). Απλά συμβαίνει. Το φλερτ, η σχέση... με μικρότερο έχει συμβεί στις περισσότερες.
Κάποτε ήταν απαγορευτικό, γεμάτο προκαταλήψεις. Σήμερα, θεωρείται σύνηθες και φυσιολογικό. Γιατί άραγε?.Η ψυχολόγος Στέλλα Αργυρίου βάζει στο μικροσκόπιό της το προφίλ του καθενός και αν παρατηρήσεις σωστά θα καταλάβεις γιατί συμβαίνει αυτό...
Οι 30άρες...
“Οι σημερινές τριαντάρες διανύουν μια ιδιαίτερη φάση που χαρακτηρίζεται από το να μοιράζουν το χρόνο τους σε δουλειά και καριέρα” παρατηρεί η κ. Αργυρίου.
Και κάπου εκεί μεταξύ meeting και τρελού ωραρίου, ένας δυνατός θόρυβος αρχίζει να ενοχλεί τα αφτάκια τους. “Έρχονται για πρώτη φορά αντιμέτωπες με το βιολογικό τους ρολόι, που πλέον χτυπάει ανεξέλεγκτα”.
Κι εκεί αρχίζει το δίλημμα... Να κάνω παιδί ή όχι. “Παράλληλα κάνουν την εμφάνισή τους τα πρώτα σημάδια γήρανσης και μείωσης σωματικών αντοχών”.
Οι υποχρεώσεις τρέχουν, η καριέρα έχει απαιτήσεις, ο ελεύθερος χρόνος είναι λιγοστός κι ο χρόνος γενικότερα αρχίζει να στενεύει τα περιθώρια αφήνοντας σημάδια στο πόδι της χήνας.
Τι να κάνεις λοιπόν; Σχέση με έναν συνομίληκο; Για να δούμε πως είναι οι 30ρηδες σήμερα...
Οι 30ρηδες
Η ψυχολόγος Στέλλα Αργυρίου σκιαγραφεί το προφίλ τους... “Χωρίζονται σε δύο ευδιάκριτες κατηγορίες: τους αμετανόητους εργένηδες που σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους, τις διακοπές τους, το να αλλάξουν αυτοκίνητο, την έξοδο με τους φίλους και γενικότερα το βόλεμα του εαυτούλη τους όσο καλύτερα γίνεται. Και στους “μαμόθρεφτους” που έχουν κρυφτεί και προστατευθεί κάτω από τη γονική στέγη και δεν το κουνάνε αν δεν βρούνε κάποια που να αντικαταστήσει επάξια τη μητέρα τους”.
Με ποιον από τους δύο να κάνει σχέση λοιπόν μια γυναίκα που έσβησε τα τριάντα κεράκια στην τούρτα της; Είναι ανεξάρτητη, δυναμική, απαιτητική, έχει γεμάτη καθημερινότητα και... χρειάζεται μια σχέση. Μια σχέση που θα την ξεκουράζει και όχι που θα της δημιουργεί περισσότερα προβλήματα.
20 something...
“Παραδόξως μοιάζουν ξαφνικά υπεύθυνοι και φιλόδοξοι, με όρεξη να επενδύσουν σε μια σχέση” παρατηρεί η κ. Αργυρίου. “Όχι μόνο να πάρουν, αλλά και να δώσουν”.
“Είναι ανοιχτοί και θετικοί, γιατί πρόκειται για μια γενιά που έχει μάθει στην πραγματική ισότητα των δύο φύλων. Δεν τους ενδιαφέρει να αισθανθούν κυρίαρχοι, δεν έχουν διαρκή την ανάγκη της επιβεβαίωσης από την σύντροφο, δεν απειλούνται από τα επαγγελματικά της επιτεύγματα, αντίθετα τα παρακολουθούν με ενδιαφέρον και τα θαυμάζουν με αποτέλεσμα η σχέση μαζί τους να μην έχει τη φθορά και τα προβλήματα που θα είχε και για τους δύο με αντίστοιχα συνομήλικα άτομα”.
Δεν είναι θέμα ηλικίας λοιπόν. Είναι θέμα πραγματικότητας. Οι νεότεροι άντρες σήμερα είναι ακομπλεξάριστοι. Και όλα αυτά, περί ανωριμότητας βάση ηλικίας, πηγαίνουν περίπατο στην πράξη...
Μπορεί δηλαδή η σχέση να έχει διάρκεια;
“Για να έχει μια σχέση σταθερότητα δεν έχει μεγάλη σημασία ο χρόνος και οι ηλικίες, όσο ο σεβασμός, η διάθεση, η προσπάθεια και σαφώς ο χαρακτήρας των συντρόφων. Υπάρχουν πολλοί ανώριμοι τριαντάρηδες και πολλοί ώριμοι εικοσάρηδες -όπως σαφώς και το αντίθετο. Η επιλογή λοιπόν έχει να κάνει με τον άνθρωπο. Γεγονός πάντως είναι πως οι μικρότεροι άντρες ταξιδεύουν χωρίς προσωπικές αποσκευές που μέσα φέρουν πληθώρα αποτυχημένων σχέσεων, απωθημένων, διαζύγια καθώς και παιδιά από άλλες γυναίκες...” υπογραμμίζει η Στέλλα Αργυρίου.
Οι μικρότεροι άντρες είναι πιο “εύκολες” περιπτώσεις. Οι τριαντάρηδες κουβαλάνε πολλά στην καμπούρα τους, έχεις να ντιλάρεις με διάφορα θέματα... Και που να βρεις χρόνο να τρέχεις. Μεταξύ meeting και τρελού ωραρίου δεν μπορείς να έχεις και τα υπαρξιακά του άλλου να σκέφτεσαι. Χτυπάει και το βιολογικό ρολόι, χτυπάει και η ρυτιδούλα στο μάτι... Ουφ! Πολλή φασαρία...
Άλλωστε, είδες έναν άντρα που σου άρεσε. Εντάξει, δεν μιλάμε και για χαοτική διαφορά ηλικίας. Και όπως όλα δείχνουν ταιριάζετε. Στα νούμερα θα κολλήσουμε;.
tlife
