Oπως γνωρίζετε, υπάρχουν δύο τρόποι να μειώσεις ένα έλλειμμα. Η αυξάνεις τα έσοδα, ή μειώνεις τα έξοδα (ή και τα δύο). Μετά από ένα χρόνο στην εξουσία, και από την πλευρά λοιπόν των εσόδων, πληροφορήθηκα χθες απο τον κ. Παπακωνσταντίνου πως "στην Ελλάδα προσποιούμαστε ότι έχουμε φορολογικό σύστημα".Ήταν μια εξαιρετική δήλωση, ενδεικτική θα έλεγα Έλληνα πασόκου που μαθαίνει τη δουλειά (ανταποκρίθηκαν ανάλογα και οι αγορές). Πιάσανε βέβαια και έναν τραγουδιστή φοροφυγά, ένα γιατρό, έναν παπά, άντε και έναν εφοριακό, αλλά τα νούμερα δεν βγαίνουν γιατί η ψωροκώσταινα απλώς δεν τραβάει, και όπως ξέρετε την έχουν αναλάβει οι ξένοι.
Τι απέμεινε λοιπόν; Η πλευρά των εξόδων, οι δημόσιες δαπάνες. Το περίφημο ελληνικό κράτος, θαυμαστό σε σύλληψη, και ακόμα ωραιότερο σε εφαρμογή. Αφού όλα τα άλλα απέτυχαν, η Τρόικα λοιπόν είναι σαφής για το τι περιμένει μετά τις περιφερειακές. Και ο Γιωργάρας, μόλις το άκουσε, έσπευσε αμέσως να μας διαβεβαιώσει στην διακαναλική του, πως απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων δεν θα γίνουν. Τέτοια κόλπα κάνει η Κούβα, άντε και η Αγγλία. Ε όχι και η Ελλάδα Σπιναλόγκα!
Εκεί κολλάει η... απειλή του Γιώργου για εκλογές. Πως να χαλάσει ο σοσιαλιστής Γιώργος το κρατικό τερατούργημα που με τόσο κόπο έφερε τον "λαό στην εξουσία"; Θα εκθέσει τους κομματικούς πελάτες του στις άγριες δυναμικές της ελεύθερης αγοράς και του μισητού καπιταλισμού; Θα βγάλει τα παιδιά του προστατευτισμού στην σέντρα; Θα ερωτηθεί λοιπόν πρώτα ο λαός. Και μαντέψτε τι θα απαντήσουν οι πελάτες...
Μια ανεκδιήγητη ομάδα ηλιθίων που δεν μιλιούνται καν μεταξύ τους, κυβερνάει τη σάπια χώρα από τα τηλε-παράθυρα, και προσπαθεί παντοιοτρόπως να διατηρήσει τον σάπιο Κρατισμό από τον οποίον ανήθικα βιοπορίζεται. Ήρθε όμως η ώρα των αποφάσεων. Μόλις απολυθούν οι πρώτοι κηφήνες, θα γίνει πόλεμος. Θα είναι το τελευταίο στάδιο της παρακμής ενός κράτους που τα τελευταία 30 χρόνια προσποιείται πως είναι και πολιτισμός.
Έχουμε πνιγεί στα ψέματα και τις υπεκφυγές. Η ομάδα των ηλιθίων που παριστάνει την κυβέρνηση, αφού ανακοίνωσε πως αποκλείεται να πάμε στο ΔΝΤ, στο τέλος έφερε την Τρόικα ενισχυμένη. Από το "λεφτά υπάρχουν" πήγαμε στο "δεν υπάρχει σάλιο", από την κατάργηση των "αποικιακών συμβάσεων" στις εκπληκτικές κινεζικές και αραβικές επενδύσεις. Ακόμα και σήμερα δεν ξέρουμε πόσο είναι το έλλειμμα, πόσο θα είναι αύριο ο ΦΠΑ, και αν η επιμήκυνση του χρέους συζητιέται ή τέλος πάντων δεν συζητιέται.
Η όποια αισιοδοξία απέμεινε, εξανεμίζεται ραγδαία...
