Μία καλλιεργημένη έκταση ίση με τη χώρα της Ιταλίας (έως και 30 εκατομμύρια εκτάρια) χάνεται κάθε χρόνο λόγω της υποβάθμισης του περιβάλλοντος, της εκβιομηχάνισης και της αστικοποίησης.
«Η τάση αυτή έχει δραματικές συνέπειες για εκατοντάδες εκατομμύρια αγρότες, αλιείς και αυτόχθονες λαούς», υπογραμμίζει ο Όλιβερ ντε Σούτερ, ειδικός εισηγητής των Ηνωμένων Εθνών για το δικαίωμα στη διατροφή, με την ευκαιρία της παρουσίασης της έκθεσής του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.
Επισήμανε πως 500 εκατομμύρια μικροκαλλιεργητές υποφέρουν από την πείνα επειδή το δικαίωμά τους στη γη δέχεται επίθεση.
Από την άλλη πλευρά, όπως υποστήριξε, ενώ ο αγροτικός πληθυσμός αυξάνεται και ο ανταγωνισμός με τις μεγάλες βιομηχανικές οντότες μεγαλώνει, οι εκτάσεις που καλλιεργούν οι μικροϊδιοκτήτες λιγοστεύουν χρόνο με το χρόνο.
«Συχνά οι καλλιεργητές μεταφέρονται σε εδάφη που είναι άγονα, ορεινά ή χωρίς άρδευση», πρόσθεσε.
Στην έκθεση σημειώνεται επίσης ότι ο συνδυασμός της υποβάθμισης του περιβάλλοντος, της αστικοποίησης και της αγοράς μεγάλων εκτάσεων από ξένους επενδυτές συνιστά ένα εκρηκτικό κοκτέιλ.
«Σε παγκόσμια κλίμακα, 5-10 εκατομμύρια εκτάρια αγροτικής έκτασης χάνονται κάθε χρόνο λόγω της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και άλλα 19,5 εκατομμύρια λόγω της εκβιομηχάνισης και της αστικοποίησης», εξήγησε ο Όλιβερ ντε Σούτερ.
Το γεγονός αυτό έχει «τεράστιες επιπτώσεις στους μικρούς καλλιεργητές, τους ιθαγενείς, τους κτηνοτρόφους και τους αλιείς που βασίζονται στην πρόσβαση στη γη και το νερό για να υπάρξουν», κατέληξε.
