Γερμανοί επιστήμονες ανέπτυξαν ένα τσιπάκι που εμφυτεύεται στον αμφιβληστροειδή του ματιού και επιτρέπει σε τελείως τυφλούς να διακρίνουν σχήματα και αντικείμενα. Η νέα τεχνολογία-θεραπεία μπορεί να γίνει ρουτίνα για μερικά είδη τύφλωσης σε περίπου πέντε χρόνια.
Καινοτόμα και πολλά υποσχόμενη συσκευή, που παρουσιάστηκε στο περιοδικό βιολογίας «Proceedings of Royal Society B» της Βασιλικής Εταιρείας επιστημών της Βρετανίας, αναπτύχθηκε από τον καθηγητή Έμπερχαρτ Τσρένερ, πρόεδρο του Οφθαλμολογικού Νοσοκομείου του πανεπιστημίου του Τίμπιγκεν και διευθυντή της εταιρείας Retinal Implant AG.
Οφθαλμίατροι χαρακτήρισαν εντυπωσιακό το επίτευγμα. Οπως είπαν, μπορεί να αλλάξει τη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που υποφέρουν από μια κληρονομική γενετική εκφυλιστική νόσο, τη μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια (retinitis pigmentosa), η οποία προκαλεί τύφλωση και πλήττει περίπου έναν στους 4.000 ανθρώπους διεθνώς.
Το τσιπάκι εμφυτεύεται -με την κατάλληλη χειρουργική επέμβαση- κάτω από τον αμφιβληστροειδή φακό του ασθενούς και αντικαθιστά τους κατεστραμμένους κυτταρικούς φωτο-υποδοχείς.
Αφού επιτρέπει την ανίχνευση του φωτός που προσπίπτει στα μάτια, στη συνέχεια χρησιμοποιεί τις φυσικές λειτουργίες επεξεργασίας εικόνας, που διαθέτει το μάτι, για να παράγει μια σταθερή οπτική εικόνα.
Η τετράγωνη συσκευή, που βρίσκεται όλη στο εσωτερικό του ματιού, έχει μήκος και πλάτος μόλις τριών χιλιοστών και πάχος ένα δέκατο του χιλιοστού. Διαθέτει περίπου 1.500 μικροσκοπικούς φωτο-αισθητήρες που συνδέονται με ενισχυτές και ηλεκτρόδια. Μια μικρή μπαταρία τοποθετείται πίσω από το αυτί και τροφοδοτεί με ρεύμα το τσιπ, μέσω ενός μικρού καλωδίου που εμφυτεύεται και αυτό κάτω από το δέρμα.
Μέχρι τώρα υπήρχαν μόνο εμφυτεύματα που τοποθετούνταν πάνω -και όχι κάτω- από τον αμφιβληστροειδή και απαιτούσαν παράλληλα από τον πάσχοντα να φορά μια εξωτερική κάμερα και μια μονάδα επεξεργασίας, δημιουργώντας ένα είδος τεχνητού (βιονικού) ματιού.
Οι πρώτες δοκιμές ήταν ενθαρρυντικές, καθώς τρεις τυφλοί (δύο άνδρες και μια γυναίκα) ξαναβρήκαν σε ένα βαθμό το φως τους. Τώρα θα ακολουθήσουν νέες δοκιμές σε περισσότερους ανθρώπους στην Ευρώπη.
Όπως είπε ο γερμανός ερευνητής, η συσκευή επιτρέπει στους πάσχοντες να διαθέτουν αρκετή όραση για να αυτοεξυπηρετούνται στην καθημερινή ζωή τους, καθώς μπορούν πλέον να εντοπίζουν αντικείμενα σε ένα τραπέζι μπροστά τους και να περπατούν μέσα στο δωμάτιο μόνοι τους χωρίς να σκοντάφτουν σε εμπόδια.
Σε μερικούς πάντως πάσχοντες (έγιναν συνολικά εμφυτεύσεις σε 11 άτομα) δεν σημειώθηκε βελτίωση της όρασής τους, καθώς η περίπτωσή τους κρίθηκε πολύ προχωρημένη.
Καινοτόμα και πολλά υποσχόμενη συσκευή, που παρουσιάστηκε στο περιοδικό βιολογίας «Proceedings of Royal Society B» της Βασιλικής Εταιρείας επιστημών της Βρετανίας, αναπτύχθηκε από τον καθηγητή Έμπερχαρτ Τσρένερ, πρόεδρο του Οφθαλμολογικού Νοσοκομείου του πανεπιστημίου του Τίμπιγκεν και διευθυντή της εταιρείας Retinal Implant AG.
Οφθαλμίατροι χαρακτήρισαν εντυπωσιακό το επίτευγμα. Οπως είπαν, μπορεί να αλλάξει τη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που υποφέρουν από μια κληρονομική γενετική εκφυλιστική νόσο, τη μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια (retinitis pigmentosa), η οποία προκαλεί τύφλωση και πλήττει περίπου έναν στους 4.000 ανθρώπους διεθνώς.
Το τσιπάκι εμφυτεύεται -με την κατάλληλη χειρουργική επέμβαση- κάτω από τον αμφιβληστροειδή φακό του ασθενούς και αντικαθιστά τους κατεστραμμένους κυτταρικούς φωτο-υποδοχείς.
Αφού επιτρέπει την ανίχνευση του φωτός που προσπίπτει στα μάτια, στη συνέχεια χρησιμοποιεί τις φυσικές λειτουργίες επεξεργασίας εικόνας, που διαθέτει το μάτι, για να παράγει μια σταθερή οπτική εικόνα.
Η τετράγωνη συσκευή, που βρίσκεται όλη στο εσωτερικό του ματιού, έχει μήκος και πλάτος μόλις τριών χιλιοστών και πάχος ένα δέκατο του χιλιοστού. Διαθέτει περίπου 1.500 μικροσκοπικούς φωτο-αισθητήρες που συνδέονται με ενισχυτές και ηλεκτρόδια. Μια μικρή μπαταρία τοποθετείται πίσω από το αυτί και τροφοδοτεί με ρεύμα το τσιπ, μέσω ενός μικρού καλωδίου που εμφυτεύεται και αυτό κάτω από το δέρμα.
Μέχρι τώρα υπήρχαν μόνο εμφυτεύματα που τοποθετούνταν πάνω -και όχι κάτω- από τον αμφιβληστροειδή και απαιτούσαν παράλληλα από τον πάσχοντα να φορά μια εξωτερική κάμερα και μια μονάδα επεξεργασίας, δημιουργώντας ένα είδος τεχνητού (βιονικού) ματιού.
Οι πρώτες δοκιμές ήταν ενθαρρυντικές, καθώς τρεις τυφλοί (δύο άνδρες και μια γυναίκα) ξαναβρήκαν σε ένα βαθμό το φως τους. Τώρα θα ακολουθήσουν νέες δοκιμές σε περισσότερους ανθρώπους στην Ευρώπη.
Όπως είπε ο γερμανός ερευνητής, η συσκευή επιτρέπει στους πάσχοντες να διαθέτουν αρκετή όραση για να αυτοεξυπηρετούνται στην καθημερινή ζωή τους, καθώς μπορούν πλέον να εντοπίζουν αντικείμενα σε ένα τραπέζι μπροστά τους και να περπατούν μέσα στο δωμάτιο μόνοι τους χωρίς να σκοντάφτουν σε εμπόδια.
Σε μερικούς πάντως πάσχοντες (έγιναν συνολικά εμφυτεύσεις σε 11 άτομα) δεν σημειώθηκε βελτίωση της όρασής τους, καθώς η περίπτωσή τους κρίθηκε πολύ προχωρημένη.
