Στη μελέτη, οι δρες Τζένιφερ Κόουλ και Χάνα Σκράιβενερ, από το Πανεπιστήμιο του Στάφορντσαϊρ, εξέτασαν τις απαντήσεις 160 εθελοντών, οι οποίοι είχαν συμπληρώσει ερωτηματολόγια για την τάση τους να κουτσομπολεύουν, την αυτοεκτίμησή τους, την κοινωνική στήριξη και την....
ικανοποίησή τους από τη ζωή τους.
Όπως διαπίστωσαν, όσο περισσότερο κουτσομπόλευαν οι εθελοντές, τόσο μεγαλύτερη κοινωνική στήριξη αισθάνονταν. Ωστόσο, το κουτσομπολιό δεν φάνηκε να σχετίζεται με την αυτοεκτίμηση και την ικανοποίηση από τη ζωή τους.
Για να διερευνήσουν περαιτέρω το θέμα, οι δύο ερευνήτριες ζήτησαν από 140 άτομα να μιλήσουν θετικά ή αρνητικά για ένα φανταστικό πρόσωπο. Όσοι μιλούσαν επιδοκιμαστικά ένιωθαν μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση απ’ ό,τι όσοι μιλούσαν αρνητικά, αν και η βελτίωση της αυτοεκτίμησής τους χανόταν γρήγορα μετά το τέλος του κουτσομπολιού.
«Το κουτσομπολιό συνήθως θεωρείται ως κάτι κακό», είπε η δρ Κόουλ. «Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι ορισμένες μορφές κουτσομπολιού, ιδίως αυτές που εμπεριέχουν επιδοκιμασία των άλλων, μπορεί να παρέχουν κάποια οφέλη στον κουτσομπόλη, παρά το γεγονός ότι συνήθως απορρίπτουμε τους κουτσομπόληδες».
Η μελέτη παρουσιάσθηκε στο ετήσιο συνέδριο της Βρετανικής Ψυχολογικής Εταιρείας
