Σε φυσιολογικές
συνθήκες η πίεση του αέρα στο αφτί εξισορροπείται με την ατμοσφαιρική, λόγω της λειτουργίας της ευσταχιανής σάλπιγγας. Το πρόβλημα δημιουργείται στο μέσο αφτί, το οποίο αποτελεί μια μικρή θήκη με αέρα μέσα στο κεφάλι, πολύ ευαίσθητη στις αλλαγές της ατμοσφαιρικής πίεσης....
....
Κάθε φορά που καταπίνουμε, τα αφτιά μας κάνουν ένα «κλικ». Αυτή είναι η στιγμή που μια μικρή ποσότητα αέρα μπαίνει στο αφτί προερχόμενη από το πίσω μέρος της μύτης, περνώντας μέσα από την ευσταχιανή σάλπιγγα, που συνδέει το πίσω μέρος της μύτης με το μέσο αφτί.
Με αυτό τον τρόπο ανανεώνεται ο αέρας στο μέσο αφτί με αποτέλεσμα η πίεση από τις δύο πλευρές του τυμπάνου να είναι ίση. Εάν και όταν η πίεση του αέρα δεν είναι ίση και από τις δύο πλευρές του τυμπάνου, νιώθουμε τα αφτιά μας βουλωμένα.
Αυτό ακριβώς συμβαίνει καθώς αυξάνεται το υψόμετρο. Όταν όμως το υψόμετρο αυξηθεί αρκετά, αυξάνεται και η διαφορά πίεσης. Όταν αυτή η διαφορά ξεπεράσει ένα όριο, η ευσταχιανή σάλπιγγα ανοίγει αυτόματα και νιώθουμε τα αφτιά μας να ξεβουλώνουν. Επίσης ο μηχανισμός της κατάποσης ενεργοποιεί εκείνους τους μυς που ανοίγουν την ευσταχιανή, και αυτό είναι κυρίως εμφανές στο χασμουρητό.
