Δημιουργήθηκε το 1901 ως η πρώτη εταιρεία παραγωγής ζαχαρίνης, του γλυκαντικού που θα προσφερόταν στην αγορά στο 1/6 της τιμής της ζάχαρης.
Κύριος προμηθευτής της Coca Cola, μέσα στα χρόνια η Mosanto έστησε ένα τεράστιο «εργαστήριο» χημικών της αγροτικής παραγωγής, εργαστήριο που διοχέτευε στην αγορά μία μακρά σειρά από λιπάσματα και ζιζανιοκτόνα από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα που υποσχόταν να κάνει τις καλλιέργειες των αγροτών καλύτερες, ασφαλέστερες, γρηγορότερες, πιοπροσοδοφόρες και λιγότερο ευαίσθητες στις μεταβολές του καιρού και τις επιταγές της φύσης.
Με την εισαγωγή των ζιζανιοκτόνων στην αγορά και την επικράτηση, αλλά και εξέλιξη του Roundup, η Monsanto παράλληλα ξεκίνησε εδώ και πάρα πολλά χρόνια να εισάγει την ιδέα των γενετικά τροποποιημένων σπόρων και καλλιεργειών.
Το σκεπτικό πολλών βιοτεχνολόγων, αλλά και της συγκεκριμένης εταιρείας, ήταν πως δεν αρκούσαν τα ζιζανιοκτόνα για να εξασφαλίσουν μεγαλύτερη και γρηγορότερη γεωργική παραγωγή, αλλά με την βοήθεια της επιστήμης και της τεχνολογίας, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν σπόροι, γενετικά τροποποιημένοι που είχαν όλες εκείνες τις ιδιότητες που θα επέτρεπαν την καλλιέργεια χωρίς το επιπλέον κόστος των ζιζανιοκτόνων και των λιπασμάτων.
Σε μία κίνηση αποδοχής των παραπάνω, επισήμαιναν και συνεχίζουν να επισημαίνουν πως οι γενετικά τροποποιημένοι σπόροι είναι και η μόνη απάντηση στην αντιμετώπιση της πείνας στον κόσμο.
Με την μεσολάβηση του ιδρύματος Melinda and Bill Gates, αλλά και την χρηματοδότησή του στις νέες τεχνολογίες, υιοθετείται από όλο και περισσότερες χώρες του τρίτου κόσμου, η χρήση γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών αλλά και τροφών.
Περίπου το 2000 ο τότε CEO της Monsanto, Robb Fraley έλεγε πως «η τεχνολογία πίσω από τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα βρίσκεται στο στάδιο που ήταν τα ηλεκτρονικά με το τρανσίστορ».
Η πορεία από τη δήλωση αυτή κι έπειτα, παρακολουθώντας εταιρείες όπως η Aventis, η Syngenta και η ίδια η Monsanto, 12 χρόνια μετά, μας δείχνει ότι, μπορεί και η βιοτεχνολογία να έχει φτάσει στο στάδιο των ολοένα και μικρότερων υπολογιστών και να έχει αλλάξει τη ζωή μας άρδην με τις τροφές που αγοράζουμε, αλλά όπως έδειξε η παραπάνω έρευνα, αυτή η επιστημονική εξέλιξη δεν έρχεται χωρίς συνέπειες. Το αντίθετο.
Πράξη 1η: Τι είναι η Monsanto;
Η ίδια ισχυρίζεται στην ιστοσελίδα της ότι είναι μια πολυεθνική αγροτική εταιρεία, η οποία βοηθά τους αγρότες να παράγουν πιο υγιεινά τρόφιμα μειώνοντας την επίδραση της γεωργίας στο περιβάλλον. Η μόνη αλήθεια στην παραπάνω πρόταση είναι οι λέξεις πολυεθνική, αγροτική. Σ’ αυτές θα συμπλήρωνα: πρώην χημική, νυν βιοτεχνολογική. Για να αντιληφθούμε ότι η πραγματικότητα απέχει παρασάγγας από την παραπάνω δήλωση θα ξετυλίξουμε το χρονολογικό νήμα της εταιρείας, καθώς είναι μια λύση εύκολη για μένα, διασκεδαστική για εσάς.
Πράξη 2η: Τα πρώτα χρόνια.
Η Monsanto ιδρύθηκε το 1901 (τα έχει εκατοστήσει ήδη!) στο St. Louis του
Missouri των ΗΠΑ από τον John Francis Queeny, βετεράνο φαρμακευτικής. Από τότε έχει αλλάξει άρδην η συμπεριφορά, η ισχύς και η εξάπλωση της εταιρείας. Πάμε, λοιπόν, να παρουσιάσουμε πολλά από τα προϊόντα με τα οποία «καταπιάστηκε» η Monsanto σε όλη τη διαδρομή της.Πρώτο της προϊόν υπήρξε η σακχαρίνη, η οποία είναι ένα τεχνητό γλυκαντικό. Χρησιμοποιείται για να αυξήσει την αίσθηση του γλυκού σε ποτά, ζαχαρωτά, κουλουράκια, οδοντόπαστες, φάρμακα κ.α. Το προϊόν είχε επιτυχία και έτσι η Monsanto πούλησε τη σακχαρίνη στην Coca Cola. Δεν είναι, όμως, τόσο αθώα όσο φαίνεται. Η κατάποση γάλακτος αναμειγμένου με σακχαρίνη από βρέφη έχει συσχετιστεί με ευερεθιστότητα, υπερτονία, αϋπνίες, οπισθότονο και στραβισμό, που υποχωρεί 36 ώρες μετά την κατάποση.Δύο ανέκδοτες αναφορές από τυχαία υπερβολική δόση σε ενήλικα και παιδί καταδεικνύουν αντιδράσεις γενικευμένου οιδήματος, ολιγοουρίας και αλβουμινουρίας. Και πολύ εύλογα θα έρθει και θα μας κουνήσει το δάχτυλο ένας εκπρόσωπος της Monsanto λέγοντας: «Πώς περιμένεις να ξέρουμε εμείς πριν από έναν αιώνα περίπου ότι θα έχει τέτοια αποτελέσματα η σακχαρίνη;»Θα το διαπιστώσετε στη συνέχεια κατά πόσο ευσταθεί μια τέτοια ερώτηση.
Το 1919 η Monsanto εξαπλώνεται στην Ευρώπη παράγοντας ασπιρίνη, βανιλλίνη, συνθετικό καουτσούκ και σαλικυλικό οξύ. Στη δεκαετία του 1920 η εταιρεία επεκτάθηκε σε βασικά βιομηχανικά χημικά προϊόντα.
Τη δεκαετία του 1940 η Monsanto γίνεται κορυφαίος παραγωγός πλαστικών με τις συνθετικές ίνες και το πολυστυρένιο . Από τότε παραμένει μία από τις 10 μεγαλύτερες χημικές βιομηχανίες ανά τον κόσμο.
Πράξη 3η: Τα θανάσιμα αμαρτήματα.
Η «χρυσή» περίοδος της Monsanto (1940 – σήμερα) είναι στιγματισμένη από αποτρόπαια εγκλήματα κατά της ανθρώπινης υγείας, του περιβάλλοντος και όχι μονο.
Agent Orange (πορτοκαλί παράγοντας)
Ένα από τα ιδιαιτέρως διάσημα προϊόντα της Monsanto σε συνεργασία με το αμερικανικό κράτος. Είναι εντομοκτόνο και αποφυλλοτικό, που χρησιμοποιήθηκε κατα τον πόλεμο στο Βιετνάμ.
Η όλη ιστορία, όμως, αρχίζει το 1944 στο Νίτρο της Δυτικής Βιρτζίνια, όπου μια έκρηξη σε εργοστάσιο της εταιρείας προκάλεσε απρόσμενες παρενέργειες. 228 εργάτες ανέπτυξαν μια εξαιρετικά παραμορφωτική ασθένεια, την χλωρακμή. Η χλωρακμή προκαλείται από τη διοξίνη που είναι παραπροϊόν του 2,4,5 – Τ, ζιζανιοκτόνο που χρησιμοποιήθηκε ως κύριο συστατικό στην παρασκευή του Agent Orange. Δηλαδή οι κύριοι της Monsanto είχαν έρθει ήδη αντιμέτωποι με τις συνέπειες του προϊόντος. Αυτό, όμως, ούτε καν τους πτόησε να το ξαναχρησιμοποιήσουν.
Κτηνώδες! Στο Βιετνάμ ψεκάστηκαν 40 εκατομμύρια λίτρα Agent Orange, τα οποία περιείχαν 400 κιλά καθαρή διοξίνη. Τρία εκατομμύρια άνθρωποι μολύνθηκαν (συμπεριλαμβανομένων χιλιάδων Αμερικανών στρατιωτών). Σαράντα
χρόνια μετά τον πόλεμο ο καρκίνος στην περιοχή θερίζει, ενώ τα παιδιά που γεννήθηκαν με γενετικές δυσλειτουργίες ανέρχονται στα πεντακόσιες χιλιάδες. Αριθμός θανάτων και ακρωτηριασμών από τον Agent Orange: τετρακόσιες χιλιάδες. Και εσύ φίλε αναγνώστη μπορεί να το βλέπεις απλά σαν ένα μεγάλο αριθμό – γιατί κάπως έτσι έχει επιδράσει η αναισθητοποίηση που έχουν προκαλέσει τα ΜΜΕ με τους «μεγάλους» αριθμούς – όμως μια γεύση από την πραγματικότητα θα ήταν αρκετή για να σε στιγματίσει εφόρου ζωής.
Τη δεκαετία του 1940 η Monsanto γίνεται κορυφαίος παραγωγός πλαστικών με τις συνθετικές ίνες και το πολυστυρένιο . Από τότε παραμένει μία από τις 10 μεγαλύτερες χημικές βιομηχανίες ανά τον κόσμο.
Πράξη 3η: Τα θανάσιμα αμαρτήματα.
Η «χρυσή» περίοδος της Monsanto (1940 – σήμερα) είναι στιγματισμένη από αποτρόπαια εγκλήματα κατά της ανθρώπινης υγείας, του περιβάλλοντος και όχι μονο.
Agent Orange (πορτοκαλί παράγοντας)
Ένα από τα ιδιαιτέρως διάσημα προϊόντα της Monsanto σε συνεργασία με το αμερικανικό κράτος. Είναι εντομοκτόνο και αποφυλλοτικό, που χρησιμοποιήθηκε κατα τον πόλεμο στο Βιετνάμ.
Η όλη ιστορία, όμως, αρχίζει το 1944 στο Νίτρο της Δυτικής Βιρτζίνια, όπου μια έκρηξη σε εργοστάσιο της εταιρείας προκάλεσε απρόσμενες παρενέργειες. 228 εργάτες ανέπτυξαν μια εξαιρετικά παραμορφωτική ασθένεια, την χλωρακμή. Η χλωρακμή προκαλείται από τη διοξίνη που είναι παραπροϊόν του 2,4,5 – Τ, ζιζανιοκτόνο που χρησιμοποιήθηκε ως κύριο συστατικό στην παρασκευή του Agent Orange. Δηλαδή οι κύριοι της Monsanto είχαν έρθει ήδη αντιμέτωποι με τις συνέπειες του προϊόντος. Αυτό, όμως, ούτε καν τους πτόησε να το ξαναχρησιμοποιήσουν.
Κτηνώδες! Στο Βιετνάμ ψεκάστηκαν 40 εκατομμύρια λίτρα Agent Orange, τα οποία περιείχαν 400 κιλά καθαρή διοξίνη. Τρία εκατομμύρια άνθρωποι μολύνθηκαν (συμπεριλαμβανομένων χιλιάδων Αμερικανών στρατιωτών). Σαράντα
χρόνια μετά τον πόλεμο ο καρκίνος στην περιοχή θερίζει, ενώ τα παιδιά που γεννήθηκαν με γενετικές δυσλειτουργίες ανέρχονται στα πεντακόσιες χιλιάδες. Αριθμός θανάτων και ακρωτηριασμών από τον Agent Orange: τετρακόσιες χιλιάδες. Και εσύ φίλε αναγνώστη μπορεί να το βλέπεις απλά σαν ένα μεγάλο αριθμό – γιατί κάπως έτσι έχει επιδράσει η αναισθητοποίηση που έχουν προκαλέσει τα ΜΜΕ με τους «μεγάλους» αριθμούς – όμως μια γεύση από την πραγματικότητα θα ήταν αρκετή για να σε στιγματίσει εφόρου ζωής.Τέλος πάντων, για να μην μακροσκελίζουμε, το 1978 Αμερικανοί στρατιώτες βετεράνοι του Βιετνάμ κατέθεσαν μήνυση εναντίον των κατασκευαστών του Agent Orange. Η Monsanto χρηματοδοτεί τότε μελέτες για τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα της διοξίνης, χειραγωγεί τα δεδομένα προς το συμφέρον της και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η διοξίνη δεν είναι καρκινογόνος για τους ανθρώπους. I beg your pardon???!!! Και όμως είναι αλήθεια. Η Monsanto συμπεριέλαβε άτομα που είχαν εκτεθεί σε διοξίνη και στους εκτειθέμενους και στους μη εκτειθέμενους. Και εξέρχεται καμαρωτά καμαρωτά η ετυμηγορία ότι ο αριθμός των καρκίνων και στις δύο κατηγορίες είναι ο ίδιος, άρα δε φταίει η διοξίνη! Τρώτε λάσπη αγαπητοί μου συμπολίτες, και με όρεξη παρακαλώ, η Monsanto φροντίζει για τη σωστή ενημέρωση σας.
DDT (διχλωροδιφαινυλοτριχλωροαιθάνιο – δεν το έβαλα για γλωσσοδέτη)
Ένα από τα πιο γνωστά συνθεκτικά εντομοκτόνα, με μακρά, μοναδική και αμφιλεγόμενη ιστορία. Χρησιμοποιήθηκε για την καταπολέμηση της ελονοσίας με πολύ μεγάλη επιτυχία και αυτή είναι η θετική πλευρά του ζητήματος – είναι όμως σημαντική. Το DDT έχει εξαιρετικές ιδιότητες για την καταπολέμηση των εντόμων, αλλά ως πολυχλωριωμένη ένωση είναι μη βιοδιασπώμενη και η τοξικότητά της αυξάνει με τις υψηλές συγκεντρώσεις που συγκεντρώνονται στους λιπώδεις ιστούς.
Η χρήση του DDT ως χρήσιμου εντομοκτόνου στη γεωργία των ανεπτυγμένων χωρών και ιδιαίτερα των ΗΠΑ, αυξήθηκε αλόγιστα, ενώ οι επιπτώσεις στη ρύπανση του περιβάλλοντος εμφανίσθηκαν μόνο κατά τις επόμενες δεκαετίες.Τα πρώτα συμπτώματα των επιδράσεων του DDT εμφανίσθηκαν στις δεκαετίες του 1950-60, όπως νεκρά ψάρια σε ποτάμια ή λίμνες μετά από ραντίσματα, μείωση των χρήσιμων εντόμων και αναπόφευκτα των πουλιών (που τρέφονται με αυτά) στις γεωργικές περιοχές. Ορνιθολόγοι διαπίστωσαν μείωση αρπακτικών πουλιών (γεράκια, αετοί) σε διάφορες αγροτικές περιοχές.
Νεώτερες έρευνες έδειξαν ότι το DDT και οι μεταβολίτες του (όπως το DDE) επιδρούσαν στο αναπαραγωγικό σύστημα, στο μεταβολισμό του ασβεστίου και στην εναπόθεσή του στο κέλυφος του αυγού των πουλιών, γεγονός που προκαλούσε την εκλέπτυνση του κελύφους των αυγών και οδήγησε στη δραματική μείωση του πληθυσμού τους.
Για να είμαστε ειλικρινείς, όμως, οι επιδράσεις του DDT στην υγεία μας είναι σχετικά ασήμαντες σε σχεση με άλλες. Ναι έχει συνδεθεί με την πρόκληση διαβήτη και καρκίνου, ναι είναι σε κάποιο βαθμό τοξικό και σχετίζεται με ορμονικές διαταραχές, αλλά η επιρροή του στον ανθρώπινο οργανισμο είναι μικρής σημασίας (αυτό δείχνουν οι μέχρι τώρα μελέτες). Ωστόσο δε συμβαίνει το ίδιο και με το περιβάλλον και την υπόλοιπη πανίδα, όπως άλλωστε αναφέρεται και πιο πανω. Το DDT είναι ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά εγκλήματα καθώς επειδή ακριβώς δεν είναι βιοδιασπώμενο έχει εξαπλωθεί σε όλη την υφήλιο.
Από τις κάμπιες τις Αφρικής έως τα αυγά των πιγκουίνων και το γάλα των πολικών αρκούδων της Αρκτικής. Προσθέστε, λοιπόν, ότι το DDT εκτός από ισχυρά τοξικό ειναι και παγκόσμιο. Αναζητείστε το στον κυβερνοχώρο, υπάρχει άφθονο υλικό για (παρα)πληροφόρηση! Ποιος όμως παρήγαγε τεράστια ποσότητα του DDTκαι το προώθησε μέχρι εσχάτων; Η Monsanto! Bingo! Καθόλου απογοητευτικό βιογραφικό θα έλεγα για τη λαίδη των χημικο –βιοτεχνολογικών βιομηχανιών.
PCBs
Θα κλείσω το πρώτο μέρος του άρθρου, που περιλαμβάνει τη δράση της Monsanto ως κατά κόρον χημική εταιρεία με το PCB. Ιδιαίτερα γνωστό προϊόν στις ΗΠΑ, όπου έχει χρησιμοποιηθεί ως διηλεκτρικό και ψυκτικό υγρό. Η Monsanto τα παρήγαγε από το 1935-1972. Πού είναι το κακό με το PCB; Ας ρίξουμε μια γρήγορη ματιά στα αρχεία της ίδιας της εταιρείας για να πάρουμε μια γεύση (για πληροφοριές σχετικά με την προέλευση και την εγκυρότητα των αρχείων στείλτε μου e-mail).
1937. Έκθεση σε PCB προκαλέι τοξικά αποτελέσματα σε όλο τον οργανισμό, δερματικα εξανθήματα τύπου ακμής.
1961. Δύο εργάτες αναπτύσσουν συμπτώματα ηπατίτιδας μετά από σπάσιμο σωλήνα με PCB.
1966. Επιστήμονες έριξαν ψάρια στο νερό του καναλιού Σνόου Κρικ (Άνιστον, Αλαμπάμα) όπου ρίχνονταν PCBs. Όλα τα ψάρια πέθαναν σε 3,5 λεπτά.
Η Monsanto έχει πάρει άδεια να θάβει το PCB και τα απόβλητα του στο Άνιστον και να τα αποχύνει επίσης στο Σνόου Κρικ.
Η εταιρεία ΗΞΕΡΕ για την τοξικότητα του προϊόντος, ειδοποίησε την πολιτεία, η πολιτεία δεν το είπε στους κατοίκους, η Monsanto συνέχισε να παράγει PCB. What the hell is going on here (αμερικανιστί...) ??? Για να το χωνέψουμε λίγο... Η Monsanto από την «εμπειρία» της έχει δει ότι το PCB είναι τοξικό. Και τι κάνει; Πάει και το λέει στην πολιτεία. Της υποδεικνύει δηλαδή είτε να επιτεθεί στην ίδια την εταιρεία (χαζό εκ μέρους μου και μόνο που το αναφέρω) είτε να προτρέψει τους κατοίκους να εγκαταλείψουν την περιοχη!
Η πολιτεία δεν κάνει τίποτα από τα δύο. Η Monsanto προειδοποίησε και κοιμάται «ήσυχη» το βράδυ, σκορπίζοντας κυριολεκτικά θάνατο στην περιοχή. Στα αρχεία της η Monsanto αναφέρει χαρακτηριστικά « Δεν μπορούμε να χάσουμε ούτε ένα δολάριο» και είναι απόλυτα ξεκάθαρη – λόγια που γίνονται πράξεις. Θαυμάστε τώρα το μεγαλείο της: Στο Άνιστον οι κάτοικοι έχουν συγκέντρωση PCB στον οργανισμό τους 3.000-4.000 ppb με το επιτρεπτό όριο να είναι στα 2 ppb.
Το PCB προκαλεί καρκίνο, γεννήσεις παιδιών με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης, μείωση λειτουργίας θυρεοειδούς, διαταραχή των σεξουαλικών ορμονών. Και το κερασάκι στην τούρτα: ΔΕΝ είναι ικανοποιητικά βιοδιασπώμενο! Όλο ο πλανήτης φουλ στο PCB (σε πολυ χαμηλότερες συγκεντώσεις που αυξάνονται)!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου