
Στην πολύ μακρινή μας χώρα τη Βενεζουέλα, που τα τελευταία χρόνια έχει απασχολήσει τα ΜΜΕ λόγω της κόντρας του προέδρου της Ούγο Τσάβεζ με τις ΗΠΑ, το μέσο ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα για το 2008 ήταν 13.500 δολάρια (γεγονός που κατέτασσε τη χώρα στην 84η θέση παγκοσμίως). Ωστόσο, το 30% του πληθυσμού ζει με λιγότερο από 2 δολάρια τη μέρα. Τι θα περίμενε κανείς σε μια τέτοια περίπτωση έξω από βία κι εγκληματικότητα στα ύψη, ναρκωτικά και φαινόμενα εξαθλίωσης, όπως είναι το φαινόμενο των παραγκουπόλεων του Καράκας, των «μπάριος» - μέρη χωρίς ελπίδα, χωρίς Θεό, που θα μπορούσαν κιόλας να παρομοιαστούν με ανθρώπινους σκουπιδότοπους; Ποιο είναι το αυτονόητο, λοιπόν, σ' αυτήν την περίπτωση, όπου η καθημερινότητα κοστίζει περίπου όσο μισό πακέτο τσιγάρα με τα ελληνικά δεδομένα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου