O Aρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος Β' σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Επίκαιρα» επιτίθεται κατά του προέδρου Χριστόφια με αφορμή τις δηλώσεις του για τον ρόλο της Ελλάδας στην τραγωδία του 1974. Το απόσπασμα της συνέντευξης... που μιλάει για το συγκεκριμένο θέμα έχει όπως παρακάτω:
Ερώτηση: Μακαριότατε, με αφορμή τις δηλώσεις του κ. Χριστόφια, ότι για την εισβολή στην Κύπρο ευθύνονται οι μητέρες-πατρίδες, πιστεύετε πως επρόκειτο για αστοχία ή να αρχίσουμε να ανησυχούμε στην Ελλάδα ότι πλέον έχει αρχίσει να χαλαρώνει ο ομφάλιος λώρος μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου;
Απάντηση: Νομίζω ότι αυτά τα ξεσπάσματα που έχει κατά καιρούς ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι αποτελέσματα της κομουνιστικής ιδεολογίας του. Έτσι αντιλαμβάνονται οι κομουνιστές τη πατρίδα, διότι είναι παράλληλα και διεθνιστές. Οι εχέφρονες άνθρωποι νομίζω ότι μπορούν να κάνουν διάκριση μεταξύ δικτατορίας και δημοκρατίας. Δεν νομίζω ότι ήταν η μητέρα-πατρίδα που έκανε το πραξικόπημα στη Κύπρο. Πέντε ανεγκέφαλοι αξιωματικοί, που μπορεί κανείς να τους χαρακτηρίσει και προδότες, που, χωρίς να εμβαθύνουν στο εγχείρημα που προέβησαν –ποια θα ήταν τα αποτελέσματα-, έκαναν το πραξικόπημα με τα αποτελέσματα που έχουν ακολουθήσει. Έχω την αίσθηση ότι οι δικτάτορες δεν εκπροσωπούσαν την Ελλάδα, δεν ήταν η μητέρα-πατρίδα που έκανε εισβολή ή έκανε το πραξικόπημα.
Ερώτηση: Παρ’ όλ’ αυτά, έτσι όπως ακούστηκαν οι δηλώσεις του κ. Χριστόφια, φαίνεται ότι εξισώνει την εισβολή και την κατοχή της Κύπρου με την συμβολή της Ελλάδας στην απελευθέρωση της Μεγαλονήσου.
Απάντηση: Εδώ ακριβώς είναι και το λάθος του, που εξισώνει το θύμα με το θύτη. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Πολλές φορές είχε δηλώσει ότι εμείς οι Κύπριοι το ’64 σφάξαμε Τούρκους! Πολλοί χαρακτηρίζουν την επέμβαση των Τούρκων για να καταλύσουν την Κυπριακή Δημοκρατία ως συνέχεια στις «διακοινοτικές ταραχές» του ’63. Δεν ήταν, όμως, ταραχές αλλά επέμβαση της Τουρκίας, μέσω των Τουρκοκυπρίων, για να καταλύσουν την Κυπριακή Δημοκρατία. Και, όμως, οι εχθρικές ενέργειες στις οποίες προχώρησαν οι Τουρκοκύπριοι εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας θεωρούνται «διακοινοτικές ταραχές», τις εξισώνουν. Οι Τούρκοι βουλευτές έφυγαν από το Κοινοβούλιο, οι Τούρκοι δικαστές εγκατέλειψαν το έργο τους, οι Τούρκοι δημόσιοι υπάλληλοι έφυγαν από την κρατική μηχανή, και έφυγαν με σκοπό να διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία και να κάνουν ανεξάρτητο κράτος. Άρα, ήτο εχθρική η επέμβασις των Τουρκοκυπρίων έναντι των Ελλήνων και δη της Κυπριακής Δημοκρατίας.
