Θέλουμε ένα Στρατό αποτελεσματικό, ένα Στρατό που θα κινείται με τη λογική των ουσιαστικών αναγκών του αιώνα μας.... Ένα Στρατό που θα έχει φύγει πλέον από εκείνο το μετεμφυλιοπολεμικό πλαίσιο, που, δυστυχώς ακόμη και σήμερα, βλέπουμε να αποτυπώνεται σε πολλές πρακτικές και συμπεριφορές».
Απάντηση ΑΝΥΕΘΑ κ. Π. Μπεγλίτη σε επίκαιρη ερώτηση κ. Δ. Παπαδημούλη σχετικά με δεσμεύσεις για εξοπλιστικές και αμυντικές δαπάνες
Η πλήρης διαφάνεια στις προμήθειες αμυντικών εξοπλισμών αποτελεί βασική προτεραιότητα της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, διαβεβαίωσε ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας, κ. Παναγιώτης Μπεγλίτης, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Δημήτρη Παπαδημούλη. Ο κ. Μπεγλίτης αναφέρθηκε διεξοδικά και στον εξορθολογισμό των δαπανών του Υπουργείου, τονίζοντας πως δεν γίνεται σε βάρος του αξιόμαχου των Ενόπλων Δυνάμεων. «Θέλω να διαβεβαιώσω τον ελληνικό λαό, σε μια περίοδο που αισθάνεται οικονομική και κοινωνική ανασφάλεια, ότι δεν πρέπει να αισθάνεται ανασφάλεια σε σχέση με τις απειλές που σήμερα δέχεται η χώρα μας», είπε ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας.
Όπως είπε ο κ. Μπεγλίτης, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας προχωρεί άμεσα στην αλλαγή του θεσμικού πλαισίου για τους αμυντικούς εξοπλισμούς (νόμος 3433/2006), έτσι ώστε να διασφαλίζει τη διαφάνεια και την αποτελεσματικότητα. Υπενθύμισε την πρωτοβουλία που υλοποιήθηκε για τη δημιουργία νέας Επιτροπής Αμυντικών Εξοπλισμών στο Κοινοβούλιο, αλλά και το νόμο 3883/2010, με τον οποίο επιχειρείται η πρώτη σημαντική παρέμβαση στο χώρο των αμυντικών εξοπλισμών, μέσα από την αλλαγή της δομής των και τα τριετή προγράμματα εξοπλισμών, τα οποία συνδέονται με τους τριετείς προϋπολογισμούς προγραμμάτων που αποφάσισε η Κυβέρνηση.
«Διαμορφώνουμε μια νέα στέρεη βάση για τους αμυντικούς εξοπλισμούς, έτσι ώστε να συνδέουμε τις πραγματικές ουσιαστικές αμυντικές ανάγκες της χώρας με τους κατάλληλους κάθε φορά αμυντικούς εξοπλισμούς και τα κατάλληλα οπλικά συστήματα. Ξαναβρίσκουμε το χαμένο νήμα ανάμεσα στην αγορά οπλικών συστημάτων και την αρχή της αμυντικής ανταποδοτικότητας, για την υπεράσπιση της εθνικής άμυνας, της ασφάλειας και της εθνικής μας κυριαρχίας», υπογράμμισε ο κ. Μπεγλίτης.
Πρόσθεσε, μάλιστα, πως «δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι αμυντικές δαπάνες, για πάρα πολλά χρόνια, στο πλαίσιο της συζήτησης του Προϋπολογισμού, εγκρίνονταν χωρίς κανέναν έλεγχο, χωρίς καμία συζήτηση και αυτό η Κυβέρνησή μας θέλει να το αλλάξει. Και το αλλάζει, μέσα από ριζικές θεσμικές παρεμβάσεις, τόσο στη βάση της νομοθετικής πρωτοβουλίας όσο και στη βάση μιας ευρύτερης στρατηγικής που αφορά τα θέματα της εθνικής άμυνας και των αμυντικών εξοπλισμών».
Και κατέληξε: «Δεν κρύβουμε απολύτως τίποτα από τον ελληνικό λαό. Δεν κρύβουμε απολύτως τίποτα από τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας. Δεν κρύβουμε τίποτα από το ελληνικό Κοινοβούλιο, στο πλαίσιο του δημοκρατικού κοινοβουλευτικού ελέγχου, ο οποίος αναβαθμίζεται μέσα από αυτές τις θεσμικές παρεμβάσεις».
Για τις αμυντικές δαπάνες, ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας τόνισε ότι η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου κάνει μια τιτάνια προσπάθεια να τις μειώσει ως ποσοστό του ΑΕΠ, αναγνωρίζοντας, ωστόσο, ότι τούτο δεν είναι μια εύκολη διαδικασία, χωρίς να προηγηθούν ολοκληρωμένες θεσμικές παρεμβάσεις.
Παρ’ όλα αυτά, ο κ. Μπεγλίτης παρουσίασε επίσημα στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία ο Προϋπολογισμός του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας το 2009 ήταν 6,4 δις ευρώ και το 2010 εκτιμάται ότι θα κλείσει πολύ κάτω από το αρχικά προϋπολογιζόμενο ποσό των 5,76 δις ευρώ.
Οι αμυντικές δαπάνες ανέρχονταν το 2009 σε 3,57% του ΑΕΠ και το 2010 εκτιμάται ότι θα κυμανθούν χαμηλότερα του 3,28% του ΑΕΠ.
Μεταξύ 2009 και 2010, οι δαπάνες του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας για μισθοδοσία μειώθηκαν κατά 8,28%, οι λειτουργικές δαπάνες κατά 12,6% (με δυναμική να μειωθούν ως και 16%) και το κόστος των εξοπλιστικών προγραμμάτων κατά 18%.
Ερωτηθείς ο κ. Μπεγλίτης από τον κ. Παπαδημούλη σχετικά με ενδεχόμενη σύνδεση του Μνημονίου του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας με τις εξοπλιστικές δαπάνες, ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας ήταν κάθετος: «Η εξωτερική πολιτική και η άμυνα της χώρας συγκροτούν το σκληρό πυρήνα της κρατικής κυριαρχίας και δεν επρόκειτο ποτέ η Κυβέρνησή μας – πιστεύω καμία ελληνική Κυβέρνηση – να διαπραγματευτεί ζητήματα εθνικής κυριαρχίας. [...] Σε κανένα στάδιο της σκληρής και επώδυνης διαπραγμάτευσης που έδωσε με όρους εθνικής ευθύνης ο Πρωθυπουργός της χώρας με τους εταίρους δεν τέθηκε και δεν μπορούσε να τεθεί – γιατί δεν το επιτρέψαμε και δεν θα το επιτρέπαμε – σύνδεση του δανείου των 110 δις ευρώ με αγορά οπλικών συστημάτων από τους εταίρους κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Όπως είπε ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας, το μόνο που περιλαμβάνεται στο Μνημόνιο είναι η ενσωμάτωση της Οδηγίας 81/2009 του Συμβουλίου Υπουργών και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την οργάνωση σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο των διαδικασιών προμήθειας αμυντικών εξοπλισμών. Όπως προέβλεπε η σχετική Οδηγία, θα έπρεπε να έχει ενσωματωθεί στην εθνική έννομη τάξη μέχρι τον Αύγουστο του 2011, αλλά λόγω αλλαγής στο αρχικό χρονοδιάγραμμα, η Ελλάδα προετοιμάζεται να την ενσωματώσει στο εθνικό Δίκαιο ως το τέλος Μαρτίου του 2011.
Ο κ. Μπεγλίτης πρόσθεσε, πάντως, ότι η Κυβέρνηση σέβεται τη συνέχεια του Κράτους και έτσι συνεχίζει τις διαπραγματεύσεις με τους ευρωπαίους εταίρους για προμήθειες αμυντικών εξοπλισμών, στη βάση συμφωνιών της προηγούμενης Κυβέρνησης. Κριτήριο, όμως, για την ολοκλήρωσή τους είναι η ωφέλεια για την εθνική άμυνα και το δημόσιο συμφέρον, αλλά και το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα προς όφελος της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, της ανάπτυξης της χώρας, της καινοτομίας, της έρευνας και της τεχνολογίας.
Τέλος, όσον αφορά στους στόχους της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας για το σύγχρονο Στρατό, ο κ. Μπεγλίτης επεσήμανε: «Θέλουμε ένα Στρατό αποτελεσματικό, ένα Στρατό που θα κινείται με τη λογική των ουσιαστικών αναγκών του αιώνα μας. Ένα Στρατό που θα απαντά σε απειλές και προκλήσεις, αλλά και σε ένα Στρατό που θα καλείται να ξαναβρεί το χαμένο κοινωνικό του ρόλο δίπλα και μέσα στην κοινωνία. Ένα Στρατό που θα έχει φύγει πλέον από εκείνο το μετεμφυλιοπολεμικό πλαίσιο, που, δυστυχώς ακόμη και σήμερα, βλέπουμε να αποτυπώνεται σε πολλές πρακτικές και συμπεριφορές».
